𝗥𝗲𝗶𝘇𝗲𝗻 𝗱𝗼𝗼𝗿 𝗭𝘂𝗶𝗱-𝗘𝗻𝗴𝗲𝗹𝗮𝗻𝗱: 𝗶𝗻𝘀𝗽𝗶𝗿𝗮𝘁𝗶𝗲 𝘃𝗼𝗼𝗿 𝗼𝗿𝗴𝗮𝗻𝗶𝘀𝗮𝘁𝗶𝗲𝗼𝗻𝘁𝘄𝗶𝗸𝗸𝗲𝗹𝗶𝗻𝗴

Drie weken rondreizen met onze buscamper door Zuid-Engeland gaf me ruimte om te vertragen, te reflecteren en nieuwe energie op te doen. Omgeven door prachtige natuur en verrassend zonnig weer kon ik genieten van het onverwachte: omrijden vanwege ‘must see’-tips van lokale bewoners, spontane stops bij kleine dorpjes, het vinden van mooie plekjes om te overnachten en geplande stedentrips lieten we los door onverwachte hitte.

Deze ervaring deed me denken aan hoe organisaties soms vastlopen in strak vastgelegde processen en plannen. Net zoals onze camperreis vraagt organisatieontwikkeling om flexibiliteit en wendbaarheid, het durven loslaten van het vaste pad en het vertrouwen dat je samen nieuwe wegen kunt vinden. Oók als je soms de bestemming nog niet precies weet.

Ik begeleidde bijvoorbeeld onlangs een organisatie tijdens een verandertraject; enkele leiders bleven wat hangen in ‘oude taal’ en oude patronen. Door in gesprek te gaan over de belemmeringen en overtuigingen én door te experimenteren met nieuw gedrag in het klein, ontstond langzaam beweging. Niet vanuit een blauwdruk, maar stap voor stap, met ruimte voor het onbekende en onverwachte.

Het is, net als in onze reis, in een organisatie soms nodig om even stil te staan, uit te kijken over het landschap en opnieuw te kiezen welke richting je op wilt. Soms ontdek je onderweg dat een andere route meer oplevert dan het oorspronkelijke plan. Dat kan spannend zijn, maar levert vaak nieuwe kansen en frisse ideeën op. Het vraagt vertrouwen in elkaar en het vermogen om onderweg bij te sturen. Juist daarin zit de kracht van duurzame verandering.

Mijn tip? Durf als organisatie een tijdje te reizen zonder eindbestemming. Niet alles hoeft in één keer of vooraf uitgedacht te worden. Juist onderweg, in de ruimte van het niet-weten, ontstaat vaak de meeste beweging.

Durft jouw organisatie onderweg nog van koers te veranderen?

Eens over sparren? Ik denk graag mee!