Waarom ik soms bewust op mijn handen zit: teamcoaching, spanning en groei.
โJij moet het maar even voor ons oplossenโ, hoor ik regelmatig als teamcoach. Alle ogen op mij gericht. En wat doe ik dan? Preciesโฆ niets! ๐ Want teamcoaching vraagt het verdragen van spanning om groei mogelijk te maken.
Weet je wat er gebeurt als ik in de ‘reddersrol’ schiet? Dan ontneem ik teams de kans om zelf te leren en te groeien. Als teamcoach ben ik er juist om ruimte te creรซren voor beweging. Niet om een โquick fixโ in te zetten. Dat betekent soms bewust stiltes laten vallen. De spanning in de ruimte voelen opbouwen. Samen ongemak verdragen. En ja, het team door hun eigen ‘modder’ laten waden. Samen met mij.
Is dat lui? Welnee! Het vraagt juist veel energie om niet in te grijpen. Om de juiste vragen te stellen op het juiste moment. Om teams te begeleiden in hun eigen proces, zodat ze zelf leren zich uit te spreken, hun patronen te benoemen รฉn bespreekbaar te maken. Om aan te geven dat die spanning en dat ongemak er gewoon mogen zijn. En dat dat volkomen normaal is.
En dan… dan komt het moment van inzicht. Van doorbraak. De zakkende schouders van teamleden als ze zelf tot nieuwe inzichten komen. De ontlading. De ont-spanning. Zoals die keer dat een teamlid eindelijk hardop uitsprak wat iedereen al voeldeโฆ De energie als ze merken dat ze samen verder komen. Dรกt is waar ik het voor doe!
Veel teams zijn het niet gewend om ongemak toe te laten. We zijn vaak geneigd spanning meteen weg te poetsen, er van weg te lopen (vaak letterlijk!) of er maar niets van te zeggen. Maar groei vraagt soms om vertraging, om even stil te staan bij wat er echt speelt. Pas dan komt er ruimte voor nieuwe perspectieven en ander gedrag. Want alleen door zelf dwars door de spanning heen te gaan, om vervolgens te kunnen ont-spannen, kunnen teams รฉcht duurzaam groeien.
Daarom geloof ik zo in dit proces. Niet in snelle oplossingen, maar in duurzame groei. Teams die leren op eigen kracht door spanning heen te gaan, bouwen aan een fundament dat รฉcht blijft staan.
Hoe ga jij om met spanning en ongemak? Herken jij dit of wil je er eens over sparren? Bel me gerust of stuur een mail.
